|
در آستانه نشست سپتامبر مجمع عمومی سازمان ملل، وزارت خارجه آمریکا به دستور مارکو روبیو ویزای شماری از مقام‌های تشکیلات خودگردان و سازمان آزادی‌بخش فلسطین را لغو کرد؛ هم‌زمان، حقوق‌دانانی در آرژانتین پیگیر بازداشت بنیامین نتانیاهو در صورت سفر او شدند.
در خانه بودم. وقت به مطالعه تمدن اسلامى در اسپانیا و کتب اخلاق و اصلاح مصاحبه‌ها و آماده‌کردن [کتاب آرامش و چالش؛] خاطرات سال ۱۳۶۲ براى انتشار گذشت. ظهر و شب سارا، [دختر فاطی] براى پذیرایى‌آمد و محمد لاهوتى، نمونه چاى باروتى‌کنیا و تانزانیا را آورد و دربارة مذاکرات براى انتقال تکنولوژى این نوع…
ایران یکی از معدود کشورهایی در جهان است که طی چند دهه اخیر، به‌‌طور گسترده و همه‌جانبه با تحریم‌های فناورانه روبه‌رو شده است. این تحریم‌ها فقط محدود به خرید تجهیزات نظامی یا هسته‌ای نبوده، بلکه از سطح سخت‌افزارهای معمولی تا نرم‌افزارهای متن‌باز، پلتفرم‌های ارتباطی و حتی خدمات آموزشی مجازی را نیز…
در یک نقطه عطف دیپلماتیک پرتنش، تروئیکای اروپایی (فرانسه، آلمان و بریتانیا) روز ششم شهریور ۱۴۰۴ با ارسال نامه‌ای به شورای امنیت سازمان ملل، مکانیسم «اسنپ‌بک» را فعال کرد و ایران را به نبود پایبندی به برجام متهم کرد.
سیدجلال ساداتیان در گفت‌وگو با «شرق» تصریح می کند: «آنچه امروز بر سر ایران آوار شده، بیش از آنکه یک واقعیت حقوقی باشد، یک جنگ روانی گسترده است. باید این جنگ را شناخت، اثرات کوتاه‌مدت آن بر بازار ارز و سکه را پذیرفت و در عین حال مراقب بود تا دچار خطای محاسباتی نشویم.»
«راه» با «راه‌حل» متفاوت است. «راه» ضرورتا به حل بحران نمی‌انجامد اما «راه‌حل» در پی گشایش است. در معضله «اسنپ‌بک» تلاش سیاست‌گذار باید اولویت «راه‌حل» بر «راه» باشد. «راه» پیشنهادی در مجلس طرح خروج از ان‌پی‌تی و ممنوعیت مذاکره است و «راه‌حل» دولت (یا وظیفه دولت) یافتن سازوکار توافقی است. این دو باید مکمل هم باشند.
